رضا امیرخانی، نویسنده در گفتوگویی که به مناسبت هفته کتاب و کتابخوانی با ایکنا انجام داد، درباره آثار خودش گفت: قطعاً قاضی مناسبی برای داوری آثار خود نیستم. ولی میتوانم صادقانه بگویم در نوشتن مسیری را طی کردهام که مملو از اشتباهات فراوان بوده است، قسمت خوشایند قصه برای من این بوده که در برخی از این اشتباهات نماندم و تلاش کردم که تغییر کنم، مثلاً در اشتباهات سبکی، اشتباهات نوشتاری، اشتباهات حتی ایده و فکر تلاش نکردم که خود را ثابت نگه دارم، یک روزی «ارمیا» را و یک روز دیگر «بیوتن» را نوشتم. این دو کتاب با همدیگر در ذات خود متفاوت هستند، گرچه شخصیتها در آن دو ثابت است، شخصیت واقعاً ثابت است (ارمیا و ارمیای بیوتن) یک شخصیت هستند فقط زمان برای آنها گذشته است؛ به نظرم لذتبخشترین بخش نویسندگیام همین تلاش برای تغییر بوده است؛ بخشی که من از آن احساس زندگی میکنم. جایی که احساس کردم به عنوان یک انسان معمولی که دریافتهای ذهنم را مینوشتم و این دریافتها در حال تغییر بوده و به آن احترام گذاشته و با آن صادقانه برخورد کردهام، به نظرم مهمترین قسمت زندگی نویسندگی من همین بخش آن است.
انتهای پیام